Birçok dostum ve tanıdıklarım sağ olsunlar her zaman bizi soruyorlar. Sormalarının sebebi elbette ki, şahsımın iyi olup olmadığıyla sınırlı değildir. Onların özelikle sormak istedikleri Nusaybin’in kendisidir. Nusaybin’de neler oluyor ve neler olacak kaygısının tavan yapmasıdır.
Linç girişimleriyle başlayan bombalı katliam girişimleriyle devam eden, işkenceyle öldürme gibi ekstra eklemelerle 7 Haziran 2015 Genel Secimi yapıldı.
Şu taraftan-Bu taraftan ve her iki taraftan yüzbinlerle ifade eden can kaybı yaşandı. Yaşanan ve yaşatılan bunca can kaybı, yıkılan ve yakılan bunca köyler, vahşettin en çirkin yüzüyle yapılan bin bir işkece, karanlık hapishanelerin Kürtlerle doldurulmasına RAĞMEN,Türk Devletiyle Barışma masasına oturduk.
Sömürgeciliğin biz Kürt halkının boynuna geçirildiği yıllardan… 1975 senesiydi. Kader çizici senaristlerin senaryoları, herkesin 'ezberlediği' rolü oynarken Kürd evladı olarak var olmaya çalıştığımız günlerdi. Toplumunun boynuna geçirilen 'din-iman' endeksli Müslümanlık, feodal toplum yapısıyla çirkefleşen didişmelerin yaşam şekline dönüşen bir süreç yaşanmaktaydı...
Rojava'da siyasal ve askeri hareketlenmelerin başladığı 2012 Temmuz'undan sonra basın yayını ve gelişmeleri özenle takip etmeye çalıştık.
ABD başkanı Trump Japonya’da G-20 zirvesinde Türkiye’nin ve Erdoğan’ın Kürdlere bakışı hakkında şunları söylemişti:
Kürt siyasal hareketi, Kürt meselesinin dört parçadaki ulus devletlerin sınırları içinde, demokratik bir toplum sözleşmesi koşulu ile çözülmesinden yanaydı.
165 kadın ve LGBTİ+ örgütünün çağrısıyla, 35’i aşkın ilden kadın “Haklarımız, hayatlarımız ve kazanımlarımız bizim” diyerek 5-6 Ocak’ta İstanbul’da bir araya gelmişti.
