“Osmanlı talancı bir imparatorluktu; ekonomik artığın üretiminden (köleci Roma, kapitalist Britanya gibi) ziyade, esas olarak vergi ve gasp yoluyla el konulmasına dayanıyordu; tutsak aldığı halkların yaşamları, üretim sistemleri pek umurunda değildi, esas olarak parazit bir yapısı vardı.”
Ulusal kurtuluş mücadelesi konjönktüre denk düşen askeri kapasite ve uluslararası ittifaklar meselesidir.Mevcut konjönktür Kürdistani güçlerin lehine iken, ulus adına kullanılacak gücün konsolidasyonunun ve askeri kapasitenin artırılmasının PDK-PKK çizgileri arasındaki rekabetten ötürü gerçekleştirilememesi yansımasını sömürgeci merkezlerde çok çabuk bulmuş ve Cerablus-Azez hattıyla ilk safhası tamamlanaca
Uluslararası hukukta anlaşmazlık içindeki iki entitenin anlaşmazlığın
çözümünü erteleyerek geçici bir anlaşmaya varmaları durumuna Modus
Vivendi deniyor.TC ile PKK arasında süregiden çözüm sürecinin
evrildiği durumu bundan daha iyi özetlemek mümkün görünmüyor.
Çoğu zaman karmaşık görünen şeyler özünde çok basittir.Rojava’da gerçekleşen IŞİD saldırıları da bunlardan biri.İzlediğimiz tüm karmaşaya karşılık asıl mesele Kürdistan’ın,daha özelinde Kürdistan petrollerinin Akdeniz’e çıkışı ile ilgilidir ve Türkiye’nin önce El Nusra,sonrasında da IŞİD’e verdiği desteğin altında Kürdistan’ın uzu
Lozan’ı daha imzaladıkları anda uygulamaya niyetleri olmadığını, en iyi imzacılardan biri olan Dr. Rıza Nur’un anılarından okuyabilirsiniz.
AKP ve Erdoğan Kürt hareketini güçten düşürebilseydi bugün tamamen farklı şeyler konuşuyor olabilirdik. PKK, bizzat Erdoğan’ın da ikrar ettiği gibi güçten düşmedi.
Suriyeliler saldırıya ‘Üçlü Saldırı’ adını verdi. Bununla 1956’daki Süveyş Kanalı krizi üzerine Fransa, Britanya ve İsrail’in Mısır’ı vurmasına gönderme yapılıyor.
